Będą małe – ciąża u szynszyli
Szynszyle mimo swoich małych rozmiarów przeżywają okres ciąży bardzo długo. 111 dni (czasem mniej lub kilka dni więcej) – tyle od zapłodnienia trwa średnio ciąża. W tym okresie zarówno samiczka jak i jej partner potrzebuje spokoju, odpowiedniej diety i wiele uwagi. Nawet najlepszemu obserwatorowi swoich pupili może zdarzyć się nie zauważyć, że szynszyla jest w ciąży. Można jedna zaobserwować jednoznaczne objawy i powtarzające się zachowania. Warto jednak zachować czujność, ponieważ ciążę można pomylić z chorobą, jednak jeśli już raz przeżyjemy ciążę szynszyli, to na pewno bez problemu będziemy w stanie szybko zauważyć objawy.
Najczęstsze objawy ciąży u szynszyli:
- częste oddawanie moczu
- częste picie wody
- zwiększona masa ciała, przez całą ciążę szynszyla przybiera o ok. 110-130 gramów. Wzrost masy ciała rozkłada się równomiernie przez cały okres trwania ciąży.
- samiczka kładzie się na boku (wtedy można nawet zauważyć ruszające się płody)
- samiczka więcej śpi, ciąża jest dla niej bardzo męcząca – jest to obciążenie dla całego organizmu.
- zwiększony apetyt, tutaj również samiczka lubi wybrzydzać i wybierać z miseczki
- około 90 dnia ciąży szynszyla ma widocznie grubsze i zaczerwienione sutki
- mniejsza aktywność
- w tym okresie szynszyla może być niekiedy agresywna i nie daje się dotykać, niekiedy kładzie uszy po sobie – to jest akurat zależne od indywidualnego charakteru gryzonia
Podczas ciąży należy zapewnić szynszyli maksimum spokoju. W żadnym wypadku nie można trzymać jej za ogon – wówczas dochodzi do spontanicznego poronienia. Najlepiej, gdyby nie łapać jej podczas ciąży w ogóle. Niewskazane jest też jej macanie po brzuchu czy pulsacyjne ściskanie.
Z różnych książkowych źródełoraz z artykułów hodowców można dowiedzieć się, że istnieje wiele powodów przerwaniaciąży u szynszyli. Możemy zaliczyć do nich:
- nieprawidłową dietę, ubogą w cenne minerały i witaminy czy zbyt bogatą w cukry
- choroby genetyczne związane z budową szynszyli. Szczególnie ważne jest podawanie odpowiedniej ilości wapnia i żelaza.
Braki tych pierwiastków są szczególnie widoczne jeśli przyjrzymy się zębom samiczki. Jeśli zęby są zbyt jasne, warto skorzystać z pomocy weterynarza, który fachowo uzupełni nam braki. Zęby szynszyla powinny być koloru żółto-pomarańczowego, co oznacza, że są zdrowe.
- strach – istnieją przypadki, w których szynszyla samoistnie przerywa ciążę, gdy się boi lub ktoś jej grozi – np większy drapieżnik, to tyczy się głównie gryzoni żyjących na wolności
- działanie człowieka np. branie szynszyli na ręce czy trzymanie za ogon.
Jeśli szynszyla poroni koniecznie udajmy się do weterynarza. Niekiedy niestety nie udaje się jej przeżyć np. z powodu wycieńczenia czy utraty zbyt dużej ilości krwi. Jednak jeżeli udamy się do lekarza, ten powinien sprawdzić jej stan ogólny, sprawdzić czy w jej drogach rodnych nie zalega płód ani nic, co może spowodować np stan bakteryjny, który może poważnie zagrozić jej zdrowiu.
Źródło: szynszyla.org
Wymienione objawy mogą wyglądać nieco inaczej u każdej samiczki. Dlatego też należy bacznie obserwować pupile. Z racji tego, że spodziewam się maluchów temat ciąży i porodu będzie poruszany wiele razy!
