10 rzeczy, których nie wiesz o szynszylach
- Zęby szynszyli rosną im przez całe życie. Dlatego też bardzo ważne jest codziennie podawanie siana, ziół (liście z łodygami) i patyków, które pozwalają ścierać wszystkie zęby. Ponadto jeśli Twoja szynszyla ma żółte zęby to znaczy, że są w dobrej kondycji.Szynszyle to zwierzęta stadne. Co to znaczy? Jeśli posiadasz jedną szynszylę, to skazujesz ją na nudne, smutne i nieszczęśliwe życie. Zatem, gdy decydujesz się na szynszyle bierz dwie! Oczywiście tej samej płci, jeżeli nie chcesz ich rozmnażać. Jeśli myślisz, że sam/a jesteś w stanie zapewnić szynszyli towarzystwo (bo przecież poświęcasz jej dużo czasu), to żyjesz (niestety) w ogromnym błędzie. Nic nie zapewni szynszyli, drugiej szynszyli. Tak samo jak nam – ludzi!
- Rodzynki, orzechy i nadmiar owoców – to wszystko, co szkodzi szynszylom i nie powinno znajdować się w ich diecie. Tego rodzaju smakołyki zastąp wysokiej jakości ziołami, płatkami kwiatów, patyczkami. Możesz dodać do diety również suszone warzywa, które zawierają mniej cukru niż owoce. To, że na pudełku z karmą „dla szynszyli” jest napisane, że to pełnowartościowy pokarm dla właśnie tego gatunku nic nie znaczy! Czytaj i poszerzaj swoją wiedzę na temat żywienia szynszyli.
- Futro odrasta po ok. 4 tygodniach. Tyle czasu szynszyla potrzebuje na odbudowanie swojej okrywy. Dlatego jeśli po zabawie w klatce Twoja szynszyla straci nieco futra, nie martw się. Odrośnie! Oczywiście pamiętaj też o tym, że nadmierne gubienie futra może być oznaką choroby lub niepotrzebnego stresu (łapanie szynszyli, walki szynszyli). Jeśli możesz ograniczyć stres – zrób to. Szynszyla Ci podziękuje.
- Szynszyle przeżyły dzięki… rozwojowi przemysłu futrzarskiego. To przykre, ale niestety prawdziwe. Gdyby nie sprowadzanie tych zwierząt do Ameryki Północnej i Europy oraz tworzenie kolejnych hodowli (na futra), to dziś z pewnością byłyby uznane za gatunek wymarły.
- Indianie żyjący na terenach zamieszkałych przez szynszyle nie tylko wykorzystywali ich futro jako okrycie wierzchnie. Z racji tego, że można je stosunkowo łatwo oswoić, były one (tak, jak dla nas) pupilami. Oczywiście szynszyle były też dobrym przysmakiem – nic się nie mogło zmarnować!
- Samice są z reguły większe od samców. Również te, żyjące na wolności. Natomiast waga szynszyli z hodowli często jest dwukrotnie większa niż tych, które żyją w naturalnych koloniach. Ponadto waga szynszyli może się od siebie bardzo różnić – niektóre szynszyle ważą 450 g, podczas gdy inne nawet 1 kg. Dlatego nie warto się sugerować wagą innej szynszyli.
- Szynszyle na wolności żyją na wysokości od 400 m n.p.m. do 1650 m n.p.m. Są to tereny suche, kamieniste i bardzo surowe. Roślinność to zwykle krzewy, zioła i gatunki typowe dla terenów pustynnych. Ich dieta zamienia się nieznacznie, w zależności od pory roku i opadów.
- Szynszyle są idealne nie tylko jako zwierzę domowe – w gruncie rzeczy są bezwonne, łatwe do oswojenia i rzadko chorują. Często też wykorzystuje się je w laboratoriach do badania słuchu. Wyniki badań są odnoszone do słuchu człowieka, ponieważ jest on bardzo zbliżony do tego, jak słyszą szynszyle.
- Szynszyle dziko żyjące wytwarzają ok. 223 “bobki” dziennie, natomiast żyjące w domu wytwarzają ich nieco mniej, bo ok. 209. Co oznacza, że rocznie jedna szynszyla “produkuje” ponad 76 200 bobków. Na koniec dodam, że jakość odchodów świadczy o dobrym zdrowiu szynszyli. Bobki powinny być zwarte, ciemne i mierzyć ok 1 cm długości.
- Szynszyle nie szaleją przez całą noc. To zwierzęta zmierzchowo-poranne, co nie oznacza, że u Ciebie może być inaczej. To prawdziwi indywidualiści. 😉
A Ty? Znasz jakieś inne ciekawostki o szynszylach? Podziel się nimi w komentarzach! 😉
