Często zadajecie pytania dotyczące niepokojących objawów, jakie zaobserwowaliście u swoich szynszyli. Zwykle bardzo lakonicznie i w ubogi sposób opisujecie swój problem.

Dobra obserwacja, to podstawa

Żeby pomóc i kompleksowo doradzić (wiele objawów to tylko efekt paniki, a część z tych problemów można rozwiązać bez wizyty u weterynarza) musimy wiedzieć i znać więcej szczegółów z życia Waszej szynszyli. Panika w stawianiu diagnozy jest czymś, co może nam mocno zniekształcić obraz całej sytuacji.

Czasami zgłaszacie się z szynszylą, która wydaje Wam się smutna, senna i osowiała. Powodów takiego zachowania może być bardzo wiele.

Zaczynając od  braku towarzystwa, przez nieodpowiednią dietę, po zwyczajnie brak ochoty na aktywność w danej chwili. Z racji tego, że nie jesteśmy wróżkami, warto pamiętać o tym, żeby zastanowić się, czy poza niepokojącymi objawami szynszyla zachowuje się zupełnie normalnie.

Te punkty pozwolą nie tylko zdiagnozować, że coś jest nie tak. To podstawowe punkty, które warto regularnie sprawdzać i je 'odhaczać’ ptaszkiem.

Jak kontrolować kondycję i stan zdrowia?

Ważne, żeby sprawdzać:

• Ilość pokarmu spożytego dziennie. Jeśli szynszyla je go mało, o wiele mniej niż powinna (ok 35-40 g dziennie), to znak, że coś jest nie tak – oczywiście szynszyla może nie zjeść całej miseczki raz na jakiś czas. Problem pojawia się wtedy, jeśli sytuacja się powtarza codziennie.
• Ile wody pije w ciągu dnia. Na poidełku znajdują się miarki, które są dobrą wskazówką określającą ilość spożywanej wody. Jeśli szynszyla pije bardzo dużo wody dziennie może to świadczyć o chorobie (np. cukrzycy). Ważne, żeby pamiętać o tym, że w ciepłe dni – latem – wody wypija się znacznie więcej. Ponadto bywają sytuacje, w których szynszyla przychodzi do nowego domu i jest tak zestresowana, że nie ma ochoty na jedzenie i picie. Taka sytuacja zmienia się po kilku dniach, więc nie należy panikować, tylko dać jej odpocząć.
• Waga – nie trzeba ważyć szynszyli co tydzień, ale warto mieć w domu małą wagę elektroniczną, która pokaże nam co do grama, ile waży szynszyla. Dorosłe szynszyle ważą od 0,5 kg w górę. Waga powinna utrzymywać się na stałym poziomie. Niewielkie, bardzo małe spadki są dopuszczalne. Jednak utrata 30 g lub więcej to znak, że należy działać.

• Zęby – czy mają odpowiedni kolor – ciemnożółty, pomarańczowy – u ludzi niedopuszczalny, natomiast dla gryzoni typowy i prawidłowy.
• Futerko – powinno być puszyste, delikatne, błyszczące (ale nie tłuste). Nie powinno się sklejać i nadmiernie wypadać. Mówi się, że stan szynszyli określa się na podstawie oględzin futra. Nie jest to zbytnia przesada, bo złe odżywianie zwykle powoduje osłabienie futra i najzwyczajniej w świecie wygląda ono brzydko lub jest wybrakowane. Ponadto, jeśli zauważysz u swojej szynszyli łyse placki lub jakiekolwiek zmiany – wystrzyganie futerka, to znak, że trzeba podejmować leczenie.

• Oczy – oczy u zdrowej szynszyli powinny być ciemne i błyszczące. Każde plamki lub zmiana koloru – np. na mleczne, oznacza kłopoty – nie wolno tego lekceważyć. Nieleczone oczy mogą doprowadzić do ślepoty.
• Bobki, inaczej zwane czarnym ryżem 😉 – Bobki zdrowej szynszyli są suche, bezzapachowe, dosyć twarde. Jeżeli kupki robią się miękkie, a szynszyla może je bez problemu rozdeptać, to oznaka, że praca jelit mogła się rozregulować. Ważne, żeby nie panikować. Oczywiście jeżeli zauważymy taką sytuację, to trzeba pilnować, żeby nie doszło do biegunki, a jeżeli do niej dojdzie, należy bezzwłocznie podjąć działania.
• Zachowanie – to jest zagadnienie bardzo szerokie i jedyne, co nam w tej kwestii pozostaje to dokładna, codzienna obserwacja. ZDROWA SZYNSZYLA jest aktywna w godzinach zmierzowych lub porannych, a spokojna i senna w ciągu dnia. Tylko wtedy jesteśmy w stanie wykryć dziwne zachowanie od razu. Dlatego w życiu szynszyli bardzo ważna jest systematyka. Ten sam rytm dnia codziennie sprawi, że szynszyle będą spokojniejsze, nie będą się stresowały. Wtedy też będziemy wiedzieli od razu jeśli szynszyla nie chce jeść o stałej porze itp.

Wiele z tych punktów powtarzałam już i będę powtarzać w przyszłości – są to podstawy, aczkolwiek bardzo ważne i lekceważone przez wielu początkujących szynszylomaniaków.